Tante Lies presenteert: De SPD-dans!

Ook dit jaar had Ruud uit Gouda weer een prachtige tocht voor ons uitgezocht, die we dit weekeinde met zijn zessen hebben verreden: Ruud, Victor, Pim, Henri, Wilco en ik. Ruim 500 kilometer door Noord-Holland, Friesland, Groningen, Drente, Overijssel, ruim om het IJsselmeer heen.

Bij het Lauwersmeer

Vrijdagochtend om 9 uur werd ik thuis opgepikt.

Op de pont over het Noordzeekanaal

Bij de pont over het Noordzeekanaal voegde Wilco zich bij ons, en via een uitstekend verzorgde lunch in Noord-Scharwoude gingen we de Afsluitdijk op. Met een beetje wind in de rug werden daar topsnelheden van ruim boven de 50 gehaald, dus dat ging als een speer. 

Voor het eerst(!) reed Tante Lies over de Afsluitdijk

Via Harlingen reden we tot Sint Jacobiparochie waar we overnachtten in een Bed&Breakfast, en ons bol en rond aten in de plaatselijke snackbar. 

Ze staan er echt alle zes op.

De volgende morgen reden we via de dijk aan de Waddenzee richting het Lauwersmeer, onderweg glibberend door grote hoeveelheden schapenstr*nt. De schapen die voor ons uitrenden verzorgden nog een aanvullend spikkelpatroon op onze fietsen omdat zij óók door de kak renden. 

Tante Lies met spikkels

Wilco gebruikt een polletje gras om de Bak te ontkakken. Om je vingers bij af te likken...

Henri reed als enige op een open ligger, en kon zijn bidonnetje daarna niet meer gebruiken omdat het drinktuutje verdachte kleuraccenten vertoonde. Ook waren er ontelbare hekjes op de dijk geplaatst, waarvoor we telkens moesten stoppen, zodat een van ons uit de fiets kon klimmen om het hekje voor de anderen open te houden. 

Hele smalle hekjes

En wat bredere

Zelfs de schoenen der velomobielrijders bleven dus niet schoon. Gelukkig kwamen we op de dijk ook een mooi stalen monument tegen om onze schoenen eens fijn ritmisch schoon te stampen.

De Dijktempel bij Marum

De SPD-dans

Vanaf het Lauwersmeer ging de route het land in, richting Hollandscheveld. Onderweg kreeg ik zelf tot twee keer toe een lekke achterband, veroorzaakt door een heel klein zwart scherfje steen(?). 

In Hollandscheveld hadden we onze tweede overnachting, en een uitgebreide avondmaaltijd bij een echt Chin. Ind. Rest.!

En dit aten we dus allemaal op.

De inspanningen begonnen inmiddels wel hun tol te eisen: al dat eten, al dat bier, dat hakt er in!

Mijn linkerbeen was inmiddels al afgesleten.

Zondagochtend om 8 uur vertrokken we alweer voor de laatste etappe, en via Kampen en Harderwijk reden we tot Maarssen, waar de groep opsplitste voor het laatste stuk naar huis.

Drassige grond daar in Kampen, alles is scheef.

Al met al werd het voor mij een prachtige tocht van 506 kilometer. Ik verheug me nu al op een vervolgeditie in 2019.

Dank aan Wilco, Pim, Henri, Victor, en een beetje extra veel dank aan Ruud voor het organiseren.

Groet

Erwin en Tante Lies