zaterdag 20 december 2014

Tante Lies heeft een streepje voor

Nadat ik donderdag van de weg geblazen ben heb ik van pcv tape en tochtstrip toch maar een stormstrip op Tante Lies en de Sinnerkap gezet.
Onder de tochtstrip zit PVC tape

Vandaag bij harde zijwind een stuk langs de Polderbaan gereden, en het leek in ieder geval beter te gaan dan donderdag. Ik ben niet meer van de weg geblazen.
Tante Lies heeft een streepje voor, maar ook eentje achter

Zo'n zwarte streep ziet er wel een beetje gek uit, maar dit had ik nog liggen, en het kan er ook zo weer af.

Groetjes,

Erwin en Tante Lies

donderdag 18 december 2014

Van de weg geblazen

Vanmiddag ben ik, op weg naar huis, compleet van de weg geraakt door de wind (7 Bft.).
Ik kwam met het rechtervoorwiel in de berm terecht, en vervolgens raakte ik helemaal van de weg af. Gelukkig was de berm daar breed, en stonden er geen bomen.

Indachtig hetgeen je met een auto moet doen heb ik de snelheid eerst flink terug laten lopen en pas daarna ben ik rustig weer het fietspad opgereden, om niet in een slip te raken.

Gelukkig gebeurde het niet langs de Hoofdvaart, want dan was Tante Lies misschien een Yellow Submarine geworden!

Rijd veilig, en groeten van

Erwin en Tante Lies


maandag 15 december 2014

Kerstgroet van Erwin en Tante Lies

Beste medefietsers,

Ik wens jullie prettige feestdagen, een fijne OBT, en een goed 2015 zónder lekke banden en ander malheur.
Groetjes,

Erwin en Tante Lies

donderdag 11 december 2014

Half jaartje Tante Lies








Vandaag heb ik Tante Lies ½ jaar in gebruik, en in die tijd heb ik ruim 5000 km gereden. Dat is  voornamelijk woon-werkverkeer geweest, en af en toe een Herfsttreffen of een ander ritje. Voor mijn doen zijn dit veel kilometers, want de voorafgaande 14 jaar reed ik met mijn Brompton minder dan 3000km per jaar.

De aanschaf van de Strada heeft een flink effect gehad op de mate waarin ik mijn andere fietsen gebruik.
Zie de knik in de grafiek van de Grasshopper



Toen ik mijn Grasshopper FX aanschafte en daarmee 2x/week naar mijn werk begon te rijden ging ik duidelijk minder vaak met de Brompton (en de trein) naar mijn werk, maar sinds ik Tante Lies kreeg zijn de twee andere fietsen bijna niet meer gebruikt (bij elkaar maar zo'n 360 km).

In het afgelopen half jaar ben ik nog twee keer met de trein naar het werk gegaan, en de rest heb ik alleen maar gevelomobileerd (heet dat zo?).

Groeten van

Erwin en Tante Lies



zaterdag 29 november 2014

Tante Lies en De Dakdrager

In mijn blogpost van afgelopen maandag heb ik geschreven over de dakdrager die ik heb gemaakt, en over de extra €30 die er dankzij het CJIB nog bovenop kwam :-( .

Nu een paar foto's van de constructie en de gebruikte materialen. Eerst de eigenlijke dakdrager:
twee aluminium goten van 40x60x40x4mm en 1½ meter lang. Ze zijn precies breed genoeg voor de banden van de Strada.
Onder de bolkoppen zit een plaatje aluminium om de kracht op de goot te verdelen. De bout zal zo niet snel door het gat heen worden getrokken. Links zie je de stop-bout die voorkomt dat de Strada naar voren uit de goot kan rollen. Dit is dus de voorste bevestiging van een van de goten.
 Ik heb overal bolkopbouten gebruikt, en de gaten zo geboord dat de schroefdraad er net doorheen past. Het vierkante stuk net onder de bolkop kun je dan met een klap met de hamer precies in het gat klemslaan, zodat de bout niet meer draait.

De uiteinden van de bolkopbouten zijn vastgezet met m6 moeren.
 Met een kort stukje U-profiel wordt de goot op de dakdrager geklemd.

Hier heb ik een 10 mm ringsleuteltje voor nodig, het enige gereedschap
 In  totaal heb ik vier van deze klemmen, twee per goot, een voor en een achter.

Aan het achtereinde van beide goten zit een helft van een scharnier vast met kleine bolkopbouten. De andere helft van het scharnier zit aan het uiteinde van de oprijgoot. Als de dakdrager eenmaal op de auto vastzit kan ik de oprijgoot met een losse pen aan de drager vastmaken.
Twee helften van het scharnier, met een pen erin, en een losse pen. Rechts zie je de achterste bevestiging van de goot.

 De oprijgoten bestaan elk ook weer uit twee delen van 1½ meter, aan elkaar te zetten met een pen door twee halve scharnieren, net zoals de verbinding met de dakdrager. Zag er keurig strak en recht uit!

Dit gebeurde er echter toen de Strada over de goten omhoog was gereden: de oprijgoten bogen enorm door. Ik was bang dat het een volgende keer helemaal fout zou gaan en de oprijgoot zou bezwijken.
Je ziet de knik in de oprijgoot. Da's nou jammer...
De bevestiging van de scharnieren aan de U-profielen was helemaal in orde, maar waar ik niet op gerekend had gebeurde: één van de helften van het scharnier boog open en er kwam te veel ruimte in het "gewricht". Sterkere scharnieren monteren zou kunnen helpen, maar dan moet ik ook nieuwe U-profielen kopen.

Uiteindelijk heb ik besloten de oprijgoten te "spalken" met extra vierkante profielen van elk 1 meter lang, die ik aan de zijkanten van de goten vastmaak met bolkopbouten en vleugelmoeren. Vier m5 boutjes per "spalk".
De "gespalkte" oprijgoot. Montage kan zonder gereedschap.
Vergelijk maar eens met de andere foto! De man met de hamer heeft de foto's gemaakt.
Na de vorige keer heeft Tante Lies niet meer op de auto gestaan, want uiteindelijk rij ik liever in dan onder mijn Strada.

Groet

Erwin en Tante Lies

P.S. de Magische Tekens en cijfers die je op de foto's kunt zien zijn omdat alles bij dit handgemaakte produkt maar op één manier in elkaar past, en ik anders niet meer weet wat waar hoort.


maandag 24 november 2014

Tante Lies kan het dak op! (mét update)

Voor het geval Tante Lies een keer mee moet met de auto heb ik een dakdrager gemaakt waar ik Tante Lies in mijn eentje mee op het dak kan zetten. Dat laatste is voor mij essentieel, want dan kan ik me in mijn uppie redden. De constructie moest klein op te bergen zijn (in de schuur van de Strada en de Grasshopper, en ook in de auto) en te maken met eenvoudige gereedschappen (ijzerzaag, boormachine).


Even niet vergeten dat ik meer dan 2½ meter hoog ben!
Op de dakdragers zijn twee 6 cm brede aluminium U-profielen van 1½ meter vastgeklemd waar de voorwielen precies in passen. Voor de Strada zijn de profielen 80 cm uit elkaar gezet.
Proefpassen; de antenne moet wel van de auto af.
De voorwielen staan met spanbanden vast in de gootjes, ook om de dakdragers van de auto heen. Het achterwiel zit direct vast aan de achterste dakdrager van de auto.Vooraan in de goten zit een stop waardoor de fiets bij het oprijden niet naar voren er weer af kan rollen (géén Te Land, Ter Zee en In De Lucht taferelen!).

Om de Strada op het dak te krijgen heb ik twee oprij-goten gemaakt van hetzelfde U-profiel. Aan de oprijgoten en de profielen op het dak zit elk een half scharnier vast. Ik maak de twee helften van het scharnier aan elkaar vast met een  losse stalen pen.
Met één gootje op zijn plek
De oprijgoten zijn drie meter lang, maar bestaan elk uit twee stukken van anderhalve meter die aan elkaar bevestigd zijn (dat kan zonder gereedschap). Daardoor kunnen de goten makkelijk mee in de auto.

Om de Strada op de auto te krijgen zet ik de fiets, op de rem, achter de oprijgoten. Je kunt dan niet zomaar omhoog rijden omdat de hoek te steil is en de neus van de fiets vastloopt tegen de oprijgoot.
Als ik voor de VM ga staan, en met mijn handen de randen van de voetengaten vastpak en de voorkant van de fiets optil kan ik de wielen een stukje omhoog in de goten zetten, zo hoog dat de neus niet tegen de goten aanloopt. Daarna haal ik de fiets van de rem en til ik de achterkant van de fiets aan de tilbeugel omhoog, en ik duw de Strada zo omhoog het dak op.

Daar heb ik geen foto van, want toen had ik mijn handen vol....

Update 26.11:
De zes aluminium U-profielen van 40x60x40x4 mm (hoogte x breedte x hoogte x dikte) van 1½ meter heb ik gekocht bij Aluminiumshop in Naaldwijk. Ze kostten €16,87 per stuk, en ik had ze allemaal kunnen laten bezorgen voor €12,50. Dat heb ik niet gedaan, ik ben ze met de auto gaan ophalen, en dit vond ik gisteren op de mat:
Jammer van mijn zuurverdiende centen...
Wordt de dakdrager nóg duurder...

Groet

Erwin en Tante Lies

En zo gaat het verhaal verder.





dinsdag 14 oktober 2014

Zadelpijn

In de nieuwste Vogelvrije Fietser van de Fietsersbond staat een oproep:  
Heb jij last van zadelpijn (gehad)? Was er iets wat hielp? Mail ons op vvf@fietsersbond.nl.

Ik denk dat ik wel een suggestie heb....

Groeten

Erwin en Tante Lies

maandag 13 oktober 2014

Tocht HT 2014 in de Zondagskrant

Zij die de zaterdagtocht van het Herfsttreffen hebben gereden herinneren zich vast de fotograaf die op en bij de brug over het Noordhollandsch Kanaal foto's van ons heeft genomen.

Eén van die foto's heeft het geschopt tot illustratie bij een krantenberichtje in de lokale zondagskrant:

Uiteraard heeft de fotograaf een foto van de mooiste VM aangeboden voor publicatie ;-)

Groeten van Erwin en Tante Lies

zaterdag 11 oktober 2014

Een Zachte Fluittoon

Sinds het Herfsttreffen 2014 heb ik twee extra koplampen, naast mijn spiegels. Tegenliggers hebben dan iets minder de neiging om vlak langs me te rijden.

Op de parkeerplek. Niet in het midden om nog wat plaats voor een brommer over te laten.
Naar huis rijdend na het Treffen viel me wel op dat ik de hele tijd een soort zachte fluittoon hoorde die ik niet eerder had waargenomen. Op de gok hield ik mijn vingertop over het open uiteinde van de lamphouder, en dat scheelde al een heleboel. Ik vermoedde dat het buisje van de lamphouder als een miniatuur-orgelpijpje werkt, en dus bestelde ik twee dopjes bij Rose. Daar geloven ze sterk in het versturen van lucht per koerier:
Hoeveel dopjes zouden er in deze doos passen?
Nu, met de lamphouders afgesloten, is het gefluit weer over.
De Busch + Müller Ixon op de lamphouder
En passant heb ik Tante Lies, op advies van mijn zus, ook zichtbaar aan haar naam geholpen.
Nu heet ze echt zo!

Groeten van Erwin en Tante Lies

donderdag 11 september 2014

Experiment met extra verlichting

Vorige week bleek mijn telefoonhouder nog niet helemaal perfect te blijven zitten, dus ben ik terug gegaan naar de Action voor een antislipmatje.

Ze hadden er ook voor €0.95 twee led-fietslampjes.
Ik heb de lampjes los op een stukje antislipmat op de smurfenmuts gelegd; geen gaatjes boren, niks lijmen.
Nu zien ze me soms net wel boven de heg uit in het donker.
Ik heb er een paar keer mee heen en weer gefietst en de lampjes bleven gewoon op hun plek liggen, maar vanmorgen, na ±125 km in totaal, was de "koplamp" toch weg.

Nu ga ik maar weer naar de Action voor nieuwe lampjes, en dan plak ik de lampjes met wat tweezijdig tape op het stukje antislipmat. Altijd handig als noodverlichting, en het kost bijna niks.

Groet

Erwin en Tante Lies



vrijdag 5 september 2014

Navigare necesse est

Omdat mijn Carbon Strada erg goed is in het tegenhouden van GPS-signalen heb ik een houder gemaakt die mijn smartphone voor mijn neus aan de instaprand bevestigt. Omdat het een probeersel betreft mocht het natuurlijk bijna niks kosten. Bij de Action heb ik een telefoonhouder gekocht voor ±3€, en thuis hadden we nog een snoergeleider voor de strijkplank met een stevige klem. De metalen veer was er zo afgeboord, en met dubbelzijdig tape heb ik de "knijper" en de telefoonhouder aan elkaar vastgemaakt:
Het geheel klem ik vast op de voorkant van de instaprand:

Nadeel is natuurlijk dat ik dit niet samen met het schuimdeksel kan gebruiken. De houder plus telefoon vind ik echter te groot om op mijn stuur te zetten.

Tussen de knijper zit nu nog een stuk binnenband geplakt om de instaprand te beschermen, maar dit rubber is iets te glad; af en toe moet ik, als ik over een erg slecht stuk weg ga, de klem weer iets naar boven schuiven. Ik denk dat ik de binnenband nog ga vervangen door een stuk antislipmat.

Met de telefoon op deze plek werkt de navigatie prima.

Groeten van

Erwin en Tante Lies





donderdag 4 september 2014

Beginneling

Toen ik mijn Strada net had schreef Wim dat ik de tijd moest nemen om de VM te leren kennen, en "Na een paar duizend kilometer ben je een beginner ;)",

Nou, die paar duizend kilometer zijn nu om:
Op naar de volgende mijlpaal dan maar!

Groeten van Erwin en Tante Lies

woensdag 3 september 2014

In the Dutch Mountains

Nou ja, voor zover dat mogelijk is in de buurt waar ik woon.

Vandaag voor het eerst de Big Spotters Hill "beklommen" met de Strada, alle 40 meter om precies te zijn.

Ik kreeg er geen last van hoogteziekte bij!

Meteen het nieuwe zelf-verbouwde klemmetje uitgeprobeerd dat ik heb aangepast om mijn telefoon aan de voorkant van de instaprand te bevestigen. Plekken  meer binnenin de Carbon Strada werken voor geen meter, nu ging het hardstikke goed! En dat is mooi, want vrijdag moet ik een nog ongereden route volgen, en die zet ik dan in de telefoon.

Groet,

Erwin

donderdag 28 augustus 2014

Op de kiek

Gisteren heb ik mijn ritje van werk naar huis wegens het mooie weer twee keer zo lang gemaakt.
Ik reed een lang stuk langs de Ringdijk van de Haarlemmermeer, en daar ben ik geflitst...
Kort ervoor reed een brommer me voorbij, en ik vroeg me al af waarom hij plotseling afremde. Toen ik hem inhaalde zag ik waarom hij dat deed.

Gelukkig heeft een VM geen nummerbord...

woensdag 6 augustus 2014

Op de rollenbank

Ik heb van wat hout en vier wieltjes een miniatuur rollenbank gemaakt:
Eerst dacht ik dat ik wel een simpel plastic meubelrollertje uit de bouwmarkt op zijn kop kon leggen, maar toen ik in de Strada ging zitten en begon te trappen was het rollertje binnen de minuut naar zijn grootje.

Toen maar zelf aan de slag met vier gelagerde wielen met massief rubber banden, en wat hout. De wielen zitten naast elkaar met een tussenruimte van een centimeter, en vrij kort achter elkaar. Hierdoor kun je het achterwiel van de VM netjes tussen de wieltjes plaatsen. Even het wiel achteruit draaien, en je merkt meteen of het wiel netjes recht op de rollenbank staat..

Handig bij het kettingsmeren, maar ook om te kunnen "rijden" bij stilstand, en met een zaklantaarn te kijken of de voorderailleur het doet zoals het moet.

Je zou zelfs het kapje van de achterderailleur er af kunnen halen, en, als iemand anders trapt, problemen met de achterderailleur kunnen bekijken/verhelpen.

Wel op de handrem zetten natuurlijk!


woensdag 9 juli 2014

Wat hebt U een mooie hoed mevrouw!

Tante Lies heeft nu ook een mooie zwarte hoed:

Mooi voor als het regent of erg koud is.

Ik vraag me wel af of het een beetje te doen is om de kap zo geel als de Strada te maken, en of dat dan niet erg snel weer loslaat.

Jammer genoeg nog niet mee gefietst want ik ben al een week hardstikke ziek. Bah!

Groetjes,

Erwin & Tante Lies

woensdag 25 juni 2014

In hoogte verstelbaar stuur

Van het weekend heb ik de ophanging van mijn stuur in hoogte verstelbaar gemaakt. Net zoals bij een auto, maar in dit geval met een stuk scheerlijn.
Het stuur is daardoor, ook tijdens het rijden, in hoogte verstelbaar.
Handig, want ik ben nog een beetje zoekende naar de optimale hoogte voor mijn stuur.

Groet,

Erwin


maandag 23 juni 2014

Waarom je altijd een tangetje bij je moet hebben op de ligfiets

Zaterdag lekker een eind gereden met Tante Lies. Ik moest nog wat kampeerspulletjes ophalen, en dat zou best achterin de Strada passen, mar waar zet je je kostbare velomobiel nou neer. Niet op dat grote parkeerterrein, want ik ben veel te bang dat iemand zijn grote SUV bovenop mijn nieuwe karretje parkeert. Zo dan maar, met een slot aan het hekje:
Daarna weer met de pont het Noordzeekanaal over.

Zondag ging ik met mijn vrouw een eind fietsen. Aangezien zij op de bukfiets gaat kon ik moeilijk met de Strada gaan, maar de open ligger was wel OK.

Toen we een bos uitreden trapte mijn Grasshopper ineens door; ik had geen aandrijving meer, en mijn kettingbuis was helemaal naar voren geschoven tot bovenop het kettingwiel. Ik kad een twijg van ongeveer een halve meter opgepikt met mijn ketting, en die helemaal mijn kettingbuis ingetrokken. Aan het eind van de twijg zat een verdikking die niet in de buis paste, en toen werd de hele kettingbuis losgetrokken van zijn bevestiging en naar voren getrokken. Alles zat in één keer muurvast.

O, wat was ik blij dat ik altijd een tangetje in mijn gereedschapstasje heb. Daarmee kon ik het uiteinde van het takje nog net pakken, en voorzichtig er weer uit trekken. Daarna moest de kettingbuis weer in zijn bevestiging worden gewurmd, wat zonder tang zeker ook niet zou zijn gelukt.

Tien minuten later en met twee zwarte handen waren we weer onderweg. Uiteindelijk hebben we zo'n 53 km gefietst met een gemiddelde van bijna 20 km/h, wat helemaal niet gek is voor een rechtop-stadsfiets.



donderdag 19 juni 2014

Stop Politie

Vandaag ben ik voor het eerst door de Politie staande gehouden omdat ik op de weg reed "wat eigenlijk niet mag". Ze waren erg vriendelijk en vol belangstelling ("Hoe hard gaat dat nou, heb je ook een electromotor?"). Ik heb ze uitgelegd dat de regels net een beetje anders zijn voor Velomobielen. Ik mocht weer gaan en reed weer voor ze uit. Even later moesten ze er met zwaailicht en sirene met spoed langs, dus ben ik netjes even voor ze aan de kant gegaan.

Misschien waren ze ook zo vriendelijk omdat ik als eerste zelf mijn zonnebril afzette en meteen mijn hand uitstak ter begroeting. Dat kan vast geen kwaad.

Groetjes,

Erwin en Tante Lies

woensdag 18 juni 2014

RIS en een gat in de weg.

Vanmorgen een snelle racefietser op een superlicht carbonfietsje tegengekomen. In vergelijking met anderen die ik tegenkom ging deze behoorlijk snel, en oeps! Ik had meteen een aanval van RIS. Eerst probeerde de beste man nog bij me in de buurt te blijven, maar ik zag na een tijdje dat hij het opgaf. Gaaf, want dit had ik op de Grasshopper nooit.

Verderop langs mijn route naar Leiden ligt een bruggetje in het fietspad langs de A44, en daar was ik van de week met een klap overheen gedenderd, terwijl ik zelf toch echt dacht dat ik behoorlijk afgeremd had. Vanmorgen toch maar even gestopt en gekeken.



Op de voorgrond kun je zo'n beetje de kuil nog zien, die onzichtbaar is voor je er in terecht komt.

Dit is zo ongeveer het profiel van de weg en de brug:
De pijl geeft aan waar de kuil zit.
De klappen die je daar krijgt als je met een snelheid van boven de 25 km/h overheen gaat zijn niet leuk meer.
Toch maar proberen de gemeente Haarlemmermeer op te porren hier iets aan te doen.

En vanmiddag maar voorzichtig proberen met alle drie de wielen om de kuil heen te rijden.

donderdag 12 juni 2014

Eerste rit naar huis en werk

Gisteren heb ik mijn Strada "Tante Lies" opgehaald bij Velomobiel. Ik had gedacht met een navigatie-app op mijn telefoon zo naar huis te rijden, maar dat was geen succes. De GPS-verbinding viel de hele tijd uit, misschien dankzij de carbon carrosserie van de Strada.
Onderweg vlak bij Almere Haven.

Ik reed de hele tijd om en kon op een gegeven moment niets beters bedenken dan mijn telefoon maar bovenop mijn hoofd onder mijn petje te leggen om de ontvangst te verbeteren.
Dat ging iets beter tot mijn petje afwaaide en mijn telefoon op de straat kletterde. Ouch!
Gelukkig doet 'ie het nog en zitten er alleen wat krassen op de achterkant.

Uiteindelijk heb ik geen 97 km maar 112 km moeten rijden om thuis te komen. Dat zijn mijn benen duidelijk nog niet gewend.

Thuis paste, zoals verwacht, de Strada netjes naast de Grasshopper in de nieuwe schuur "Het Bulgarenhotel".

Vanmorgen was ik wel wat stijf, maar ik ben toch maar met de Strada naar het werk gegaan, en ik heb meteen mijn snelste tijd huis-werk verbeterd.

In de parkeergarage op het werk. Ben benieuwd of de detectielus in de vloer vanmiddag de deur voor me opent, of dat ik uit moet stappen en op een knopje moet drukken zoals op de open ligfiets.

Tot zover mijn eerste 137 km met Tante Lies!


dinsdag 10 juni 2014

Morgen haal ik Strada 191 op!

Morgen is het zover!

Dan haal ik mijn gele Strada 191 op bij Velomobiel.

Wilco heeft me al een foto geWhatsappt, ook te zien op zijn blog (http://redstrada.blogspot.nl/2014/06/vme-en-20000.html).

Hier komt 'ie te wonen:
Samen met de Grasshopper ligfiets die ik medio Augustus 2013 heb gekocht, en waar ik inmiddels ruim 4000 km op heb gereden. Dat is voor velomobielbegrippen niet zo veel, maar voor mij op de open ligger wel.

Groetjes,

Erwin

PS let maar niet op de beroerde layout; ik heb nog nooit geblogd of een eigen website gehad.