Tante Lies draagt één Zwarte Kous

Tijdens mijn Retourtje Eibergen met de Goudse Liggers bleven we slapen bij een vriendelijk ouder echtpaar; toen we weer weggingen mocht ik eerst het witte tapijtje voor mijn logeerbed boenen met wasbenzine omdat een van de tassen die ik meehad in mijn Strada een paar vieze smeervlekken had gemaakt op voornoemd tapijtje.Ik schaamde me rot...

Nu was me al vaker opgevallen dat bagage die ik achterin de fiets had gepropt soms op magische wijze vol met viezigheid zat, vooral na een verblijf aan de rechterzijde van Tante Lies.

Nader onderzoek wees uit dat dit van de achter-veerpoot afkomstig was, die door mijzelf rijkelijk gesmeerd was.

Daarom ben ik maar achter de naaimachine gekropen om een Zwarte Kous te naaien van een overgebleven stuk dakrubber (overgebleven van Tante's eigen schuurtje). Gaatje erin geknipt om over het oog van de veerpoot te schuiven en klaar!

Deze hoes zit nu over de schokbreker en is lang genoeg om alle viezigheid uit de bagageruimte van de fiets te houden.

Hopelijk blijft mijn bagage, én de kleedjes van logeeradressen, voortaan vetvrij.

Groet

Erwin en Tante Lies

Van nieuwe pedalen en een 2e ster

Gedurende mijn recente tocht naar België vond ik dat mijn pedalen wel wat teveel begonnen te piepen, dus dacht ik, aangespoord door Wilco's recente bericht, dat ik toch ook maar eens nieuwe pedalen moest monteren. Nieuwe pedalen waren zo besteld. Dat was het makkelijke stuk.

Via de voetengaten kreeg ik het rechterpedaal makkelijk los, maar wat zat het linkerpedaal vast zeg, en je kunt er ook zo slecht bij om een beetje kracht te zetten. Eerst maar eens wat kruipolie erop spuiten, en dan nog eens proberen.

Dat werd dus ook niks, en in gedachten zag ik me al naar Dronten fietsen om een pedaal te laten losmaken (@#$!), maar gelukkig kreeg ik ook een beter idee.
Bij de automaterialenwinkel kocht ik voor €8,52 een 8mm inbus-dop voor op mijn dopsleutel.Thuis had ik nog een metertje ijzeren 22mm verwarmingsbuis liggen. Daar schoof ik het eind van het handvat van mijn dopsleutel in.

Dat geeft tenminste houvast bij het sleutelen

Oude dopsleutel met nieuw aangeschafte inbusdop

Het achtereind van de Strada zette ik op een houten blok waardoor het achterwiel vrij kon ronddraaien, ik ging in de fiets zitten, zette mijn voet op het linkerpedaal, plaatste de inbusdop in de achterkant van het linkerpedaal, en zette kracht met mijn linkerbeen. Het eind verwarmingsbuis met de dopsleutel hield ik met mijn handen vast. Het pedaal ging nu zonder problemen los!
Stom dat ik dat niet meteen had bedacht... Je beenspieren gebruiken om het zware werk te doen ligt achteraf best voor de hand.

Met de nieuwe pedalen in de fiets heb ik meteen een proefrit gemaakt, met Rodrigo samen een rondje Haarlemmermeer, 81 km die prima verliepen. Onderweg trakteerde Rodrigo zelfs nog op Pastéis de Belém bij de Portugese supermarkt in Zwanenburg. Lekker!

1 km voor ik thuis was ging ik over de 20000 km heen

Onderweg werden we nog gebeld door Wilco om te vertellen dat hij met zijn kop op TV zou komen, en dat we om 17:00 thuis moesten zijn als we dat wilden zien. Doorrijden dus!

Toen ik bijna weer thuis was overschreed Tante Lies de grens van 20000 km, waarmee ik weer een ster op de schaal van Wilco kon toevoegen op de zijkant van Tante.

De halve wereld rond.

Meteen de 2e ster op de schaal van Wilco erop geplakt

Groet

Erwin en Tante Lies