Tante Lies verder als Tweewieler?

Zaterdag kon ik, nog net op tijd voor het Paastreffen, Tante Lies weer ophalen in Dronten.

Mooi glimmend klaar voor de reis naar het Paastreffen

Ze zag er weer prachtig uit; er was dan ook heel wat gerepareerd of vervangen:

- nieuwe bovenkant carrosserie

- nieuwe stuurstangen

- een paar nieuwe kogelkopjes

- nieuwe rechtervelg

- nieuwe veerpoten (door de klap waren beide veerpoten kromgebogen)

- nieuwe as van één van de voorwielen

- onderzijde carrosserie gerepareerd

- hele fiets gespoten

In Dronten was ook Paul zijn nieuwe Strada aan het ophalen, en ik Whatsappte meteen een foto van zijn oude inruil-Strada naar mijn vrouw om te vragen of ik die dan maar voor haar moest aanschaffen.

Maar nee, dat wilde ze toch maar niet.

Vanuit Dronten zijn Sjoerd, Rodrigo en Tante Lies en ik naar het Paastreffen gegaan, waar de Dr. Jopen's Vloeistoftherapie mij wel goed beviel, maar Sjoerd helaas iets minder. Hij had natuurlijk wel veel meer fietskilometers in de benen...

Sta ik er zelf ook eens op (foto Belle)

Het Paastreffen was erg gezellig; het was leuk om mijn medeligfietsers weer eens "live" te zien en spreken.

2e Paasdag ben ik door de Zuidwesterstorm weer naar huis gereden, waarbij de wind op een gegeven moment zo hard van opzij kwam dat Tante Lies eventjes als tweewieler verder wilde. Ik vond het eng en heb toch maar even een wat lagere snelheid aangehouden.


Het was heerlijk weer terug in de Strada te zijn.

Groet

Erwin én Tante Lies

Tante Lies is bijna beter

Vanmorgen heb ik Het Ziekenhuis voor Gewonde Velomobielen gebeld, en vernomen dat Tante Lies er weer bijna bovenop is. Het team van doktoren was nog noest aan het werk, met het schuim om de mond, en het zweet op de rug, om te zorgen dat Tante Lies zaterdagmorgen voor me klaar staat.

Uit Dronten ga ik dan rechtstreeks naar het Paastreffen, waar ik in de loop van zaterdagmiddag hoop te arriveren in een blinkende Strada met één nieuw wiel en een verse verflaag.

Tot zaterdag, of, als je niet bij het Paastreffen kunt zijn, tot ziens.

Groet

Erwin

Onderweg met Ome Dirk...

Sommigen zullen wel weten dat Tante Lies genoemd is naar mijn lieve oudtante, maar er was ook nog Ome Dirk, haar broer, met wie ze haar hele leven samen in één huis heeft gewoond. Vandaar dat ik het eigenlijk wel logisch vond mijn HP Velotechnik Grasshopper FX, die immers in één schuurtje "woont" met Tante Lies, naar hem te vernoemen.

Samen in gelukkiger tijden

Omdat Tante Lies nog steeds in De Ziekenboeg verblijft ben ik vandaag, precies drie weken na mijn ongeluk, maar weer eens op de open ligger naar het werk gegaan.

Poeh, dat viel tegen! Veel meer last van tegenwind; ook deed het nog wel zeer aan mijn ribben. Ik had al eerder op de bukfiets gereden, en dat ging goed, maar met ligfietsen lig je natuurlijk wel op je (zere) rug.

Maar ik ben er gekomen!

In de parkeergarage op het werk

Nog 1½ week, dan kan ik Tante Lies, als alles volgens plan gaat, weer ophalen in Dronten. Hopelijk gaat het fietsen over een afstand van ±100 km dan weer wat beter.

Hier nog een paar fotootjes van Tante Lies' velletje na de botsing.

Akelig gezicht

Kan gelukkig weer gemaakt worden

Volgens Theo van Andel kan het allemaal prima gerepareerd worden.

Ome Dirk was trouwens een hele lieve man. Toen ik nog klein was hadden Tante Lies en Ome Dirk eens aan mijn kleine zusje en mij beloofd dat wij, als we bij hen langs kwamen, de worteltjes uit de tuin mochten oogsten. Helaas, het bezoek gebeurde wat later dan verwacht, en alle wortelen waren al geoogst. De oplossing van Ome Dirk: gauw naar de groentenboer, flink wat bossen wortelen mét lof kopen, en gauw alle wortelen in de tuin in de grond steken voor het kleine neefje en nichtje er waren. De buren zullen wel gedacht hebben dat Dirk gek geworden was...
Wij tweetjes hebben daarna alle wortelen weer uit de grond getrokken, en pas jaren later is ons verteld hoe het eigenlijk gegaan was.

Groet,

Erwin en (voor deze keer) Ome Dirk

Zónder Tante Lies toch een 1 op de Schaal van Wilco

Tante Lies is nog even in De Ziekenboeg, dus ik ben nu even Onderweg met de Brompton, waarbij ik vandaag de 10.000 km overschreed.

Daar had ik wel 6 jaar en 3 maanden voor nodig, terwijl ik met de Strada aan een maand of 11 genoeg had.
Maar toch ben ik blij met mijn mooie vouwfiets, dus kreeg die ook een Ster op de Schaal van Wilco.

Wel een beetje Heineken-kleurtjes..

Als het allemaal goed gaat kan ik over ruim een week naar Dronten treinen om dan weer naar huis te rijden met een mooie gele Strada, maar tot die tijd ga ik met de Brompton nog een héél klein stukje op weg naar de tweede Ster.

Groet

Erwin zonder Tante Lies