Tante Lies krijgt haar veer terug.

In mijn eerdere blogpost schreef ik hoe ik spinnend naar huis moest omdat de parallellogramveer van mijn achterderailleur was gebroken. Daarna beschreef ik hoe ik met veel moeite een andere derailleur monteerde (waarbij ook een aantal nare vloeken mijn mond ontglipten en het gehele huis met kettingsmeer bezwadderd werd). In een reactie op dat bericht schreef Mick dat ik de ketting helemaal niet had hoeven openmaken, en dat heb ik goed in mijn oren geknoopt.

Een paar dagen later was Wilco die eigenlijk in de Bak hoort te zitten bij mij thuis, en omdat hij toch een nieuwe achterband bij Velomobiel.nl moest bestellen vroeg ik of zij misschien een veer konden meesturen. Ik wilde tóch proberen de oude derailleur te repareren, want ik vond het zonde een derailleur van €175 weg te gooien. En aan alles zag je toch dat kwaliteits- en gewichtsverschil met een derailleur die meer dan €100 minder kostte.

Een paar dagen later kon ik bij de receptie van Wilco's werk een klein pakketje met twéé veren ophalen. Dat was aardig!

Het lijkt de snor van Salvador Dali wel!

Ik ging er bij thuiskomst meteen mee aan de slag, verwachtend dat het een lange, mogelijk vergeefse, worsteling zou worden, maar tot mijn stomme verbazing was het een werkje van vijf minuten om de veer in het parallellogram te spannen. Eén kant van de veer haak je zo op zijn plek, en door een stuk ijzerdraad, door het parallellogram heen, achter het andere uiteinde van de veer te haken, kon ik de veer op de goede plek inhaken. De truc was om het ijzerdraad in de bankschroef vast te zetten, zodat ik twee handen vrij had om de derailleur vast te houden en de veer uit te rekken.

De derailleur met een van de twee veertjes.

Beetje lastig fotograferen met één hand, maar het ijzerdraadje om het haakje van de veer is wel te zien.

De volgende ochtend heb ik de gerepareerde derailleur weer in Tante gemonteerd, deze keer inderdaad zonder de ketting te openen. Even afstellen, en de mooie SRAM X0 doet het weer als vanouds.

De veer zit er weer in.

Derailleur weer op zijn plaats in het achteronder.

Dus nu heb ik in de reserve-onderdelen-bak een bijna nieuwe achterderailleur (net geen 200 km gebruikt) en een extra losse parallellogramveer. Maar dat geeft niet, want Tante Lies schakelt weer als vanouds. 

Groet, wie weet tot ziens bij de Oliebollentocht,

Erwin en Tante Lies