Tante Lies draagt één Zwarte Kous

Tijdens mijn Retourtje Eibergen met de Goudse Liggers bleven we slapen bij een vriendelijk ouder echtpaar; toen we weer weggingen mocht ik eerst het witte tapijtje voor mijn logeerbed boenen met wasbenzine omdat een van de tassen die ik meehad in mijn Strada een paar vieze smeervlekken had gemaakt op voornoemd tapijtje.Ik schaamde me rot...

Nu was me al vaker opgevallen dat bagage die ik achterin de fiets had gepropt soms op magische wijze vol met viezigheid zat, vooral na een verblijf aan de rechterzijde van Tante Lies.

Nader onderzoek wees uit dat dit van de achter-veerpoot afkomstig was, die door mijzelf rijkelijk gesmeerd was.

Daarom ben ik maar achter de naaimachine gekropen om een Zwarte Kous te naaien van een overgebleven stuk dakrubber (overgebleven van Tante's eigen schuurtje). Gaatje erin geknipt om over het oog van de veerpoot te schuiven en klaar!

Deze hoes zit nu over de schokbreker en is lang genoeg om alle viezigheid uit de bagageruimte van de fiets te houden.

Hopelijk blijft mijn bagage, én de kleedjes van logeeradressen, voortaan vetvrij.

Groet

Erwin en Tante Lies