maandag 7 november 2016

Tante Lies rijdt dwars door een Politie-afzetting

Vanmorgen, in het stikdonker op weg naar mijn werk, zag ik in Nieuw-Vennep een over de de weg gespannen rood-wit lintje, maar ja, dat zat zo hoog, daar kon Tante Lies zó onderdoor.

Even verderop was nog zo'n lintje, maar dan nét iets lager, dus die moest ik even met mijn hand een stukje optillen om hem over de smurfenmuts te tillen.

Toen ik dat deed kwam er een enigszins geagiteerde meneer met een portofoon op me af om te vragen waarom ik door de Politie-afzetting was gereden.

Maar dat lintje was zo verdraaid dat dat ik echt niet had gezien wat er stond.
Dat was dus niet te lezen,.
Hij vertelde dat ze er behoorlijk ziek van werden dat iedereen de afzettingen maar negeerde, maar toen ik duidelijk maakte dat ik niet expres hun sporenonderzoek probeerde te verprutsen werd het me vergeven en werd het nog een gezellig gesprekje over "Hoe hard gaat dat ding nou?*", en "Zit dat lekker?#". Met een "Prettige dag verder" namen we vriendelijk afscheid van elkaar, en ik ging weer verder naar mijn werk.

Pas daar zag ik dat ik dwars door het gebied was gereden dat was afgesloten wegens een plofkraak. Oeps!
Ik hoop dat er niet uit het sporenonderzoek komt dat  de daders waarschijnlijk zijn weggereden met een driewielig voertuig van zo'n 80 cm breed....

Groet

Erwin en Tante Lies

Je kent de antwoorden vast al wel:
* Als ik niet trap staat 'ie stil. En nee, ik heb geen electro-ondersteuning.
# Nou en of, vergelijk het maar met je luie stoel thuis voor de TV.


dinsdag 1 november 2016

Als Supermario in de krant

Behalve de enthousiaste piloot van Tante Lies ben ik ook nog voorzitter van de Fietsersbond-afdeling Haarlemmermeer. Zaterdag 22 Oktober hebben we weer onze jaarlijkse fietsverlichtings-reparatie-actie gehouden. Daarbij proberen we ter plekke defecte fietsverlichting weer in orde te maken; als velomobielrijder weet ik ook heel goed hoe gevaarlijk het is als medefietsers geen licht hebben, dus dit was mijn kleine bijdrage om het verkeer wat veiliger te maken.

Ik had Sjoerd ook nog uitgenodigd om even met zijn zwarte Strada langs te komen, maar dat wilde hij niet, want "Sta ik zeker op de foto als het kneusje dat zijn eigen verlichting niet kan fixen...". Ik had eigenlijk stilletjes gehoopt op een foto in de krant met een velomobiel erop en een onderschrift dat de Fietsersbond zelfs verstand van zulke exotische fietsen heeft.

In plaats daarvan werd ik op de foto gezet met een net gerepareerde fiets die nog twee jaar ouder was dan ikzelf. En die foto kwam in de krant terecht.

Supermario repareert óók fietsen...
Toen ik mezelf op die foto zag met mijn overall (om mijn kleren schoon te houden), hesje en pet (voor de herkenbaarheid), en mijn snor moest ik meteen denken aan Supermario, en ik was niet de enige....
Mijn dubbelganger?
We hebben er thuis maar hartelijk om gelachen.

Groet

Erwin en Tante Lies