maandag 11 april 2016

Tante Lies laat zich opjutten!

De hele nacht had Tante Lies in haar schuurtje gestaan. Een paar weken geleden lag ze nog in Het Ziekenhuis, maar sinds het Paasweekeinde had ze alweer zo'n 500 km gereden (en drie lekke banden gehad, dat wel). En nu voelde ze zich fit. De baas had de banden goed opgepompt, en ze had er zin in.

Om even over zessen hoorde ze de sleutel al in het slot van haar huisje. Zo, de baas had er zeker óók zin in vandaag! Om tien over zes reed ze de straat uit, op weg naar haar eigen vaste parkeerplekje in de parkeergarage in Leiden.

Tot in Warmond ging het allemaal lekker; de baas had goede benen vandaag. Wel jammer van Bus lijn 50 die in de weg ging rijden met maar 30 km/h, maar geduld was ook een goede zaak.

Bij het binnenrijden van Oegstgeest zag ze vanuit het hoekje van haar rechterkoplamp iets waar haar hart iets sneller van ging kloppen...

Fiets met blauw plaatje, berijder met sportkleding en helm. Zou het er eentje zijn?
Zo eentje was het.
Ja hoor, het was er een, en hij ging best snel voor een bukfiets.

Kom op baasje, trappen, ik zal die elektrische brommer eens mijn achterlichtjes laten zien!

Op het rechte stuk door Oegstgeest was het eigenlijk niet eens echt spannend, ook al was Tante Lies een Strada, en de baas best wel een oud mannetje die nog niet eens zijn ontbijt had gehad. De Vogelvrije Fietser had ook al gemeld dat die zogenaamde 45 km/h in de praktijk nauwelijks haalbaar zijn.

Bij het stoplicht aan de rand van Leiden moest ze stoppen. Ze hield zich, als oudere dame, immers altijd aan de verkeersregels. In haar spiegeltje zag ze na een tijdje de elektrische meneer weer opduiken.

Maar wat deed die nu? Hij reed zo door rood! Zou hij zich hebben laten opjutten door háár?
Meteen toen ze zelf groen licht kreeg spoot ze ervandoor. Ze zou dat miezerige mannetje eens laten zien hoe hard ze écht kon, en of de baas zelf nog meetrapte maakte haar niet eens meer uit!

Binnen een halve kilometer had ze De Valsspeler weer ingehaald, die nu toch ook wel inzag dat Tante niet om mee te spotten was, want nu was hij snel verdwenen uit haar achteruitkijkspiegeltjes.

Even later reed  ze de parkeergarage in, eigenlijk nog een beetje verbaasd, dat ze zich op haar leeftijd toch nog liet opjutten door een speed e-bike. Maar ze was ook wel een beetje tevreden over zichzelf.

Groet

Tante Lies (en Erwin)

14 opmerkingen:

  1. wahahahahaha hoe grappig ! tante lies heeft de zomer in de bol

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die van mij had ook de kolder in haar kop gisteren, en heeft aan ieder haar derrière laten zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Is dit nou een PIS- of SPIS syndroom? Ik sprak gisteren iemand bij het skeeleren die regelmatig woonwerkverkeer Groningen-Uithuizen (ca. 26 km enkele reis) doet met een speed-pedelec. Hij woont aan de rand van de stad en fietst stevig mee, maar zijn gemiddelde over alle ritten is 36 km per uur. De accu is dan wel bijna leeg bij terugkomst, maar dat is in zijn geval geen probleem.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij mij is het de laatste dagen eerder omgekeerd.
    Ik ben aan het leren het rustig aan te doen.
    En laat me, vooral als ik door de stad moet en langs de Schelde ga kuieren, gewillig inhalen door alles wat (vrouwelijk)schoon en/of lelijk is.
    Het is dan niet met de velomobiel maar met de open ligfietsen of Brompton.
    Maar het genieten van de omgeving en de (vooral in de stad) inhalende schoonheden geven me wel een goed gevoel. De ratrace eens laten voor wat ze is, het moet kunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is mooi speelgoed mijn Vollblut loopt na ca. 7000 km. nog wel 45 km/uur. geen mm. sneller of langzamer met de DF niet zo'n probleem maar de versnelling en het afremmen van de Vollblut vele malen beter zodat je bij veel stoplichten en bochtenwerk mijn achterlicht blijft zien. Uiteraard speelt de "courage" van de berijder ook een grote rol. Ik heb een proefrondje gereden met de Specialized TurboS (ja hoe verzinnen ze het) die loopt tegen de 60 km/uur net als de Stromer oid. Maar je moet gewoon niet door rood rijden en binnen de bebouwde kom op je tellen passen met zo'n Speedpedelec.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het blijft toch een beetje nep-fietsen met zo'n opgevoerde E-bike, maar dat is mijn mening.

      Verwijderen
    2. Mee eens ook met 4 Ortlieb tassen vol de boodschappen er op. Dit zelfde "nep" gevoel heb ik in de DF en had ik in de Quest als ik een tegenwind stoempende fietser met achteruittraprem inhaal. Wanneer ik met de race- of terreinfiets een rit maak moet ik mij dan ook flink meer inspannen om 30-35 km/uur te rijden terwijl 38-42 km/uur met de DF "gewoon" geworden is.

      Verwijderen
  6. Geen idee wat Tante Lies allemaal in 'het Ziekenhuis' heeft moeten slikken, wellicht is het aan te raden om toch nog even langs de doping controle te rijden met haar ... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ga met André mee, wat heeft Tante allemaal ingespoten gekregen in de achterkamers van het ziekenhuis? Pas op voor onverwachte controles! Voor je het weet heeft Tante straks zelf de naam Valsspeler.........;-)))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Boze tongen beweren dat de bestuurder van Tante Lies regelmatig gebruik maakt van Dr. Jopen's Vloeistoftherapie.

      Verwijderen
    2. Dat kan zo zijn, maar de baas is een tamelijk oud mannetje heb ik ergens gelezen, die mogen op doktersvoorschrift licht stimulerende roesmiddelen gebruiken. Niets aan de hand met het baasje dus!
      Nee, ik maak me meer zorgen over de oude dame zelf, wat is er precies gebeurd in de krochten van het ziekenhuis? Nieuw wiel met stiekem ingebouwde e-motor? Een nieuwe verflaag die in het geheim gebaseerd is op een mix van autolak en anabolica?
      Of heeft de verjongingskuur en de nieuwe make-up Tante een enorme boost gegeven?
      Wie het weet mag het zeggen.......
      ☺☺☺

      Verwijderen
    3. Gewoon: de lente in de kop. Dat doet rare zaken met mensen en dingen. Ook met tantes.

      Verwijderen
  8. Veel E-bike rijders, niet alle laat dat duidelijk zijn, zaten voorheen in de auto. Jaren gestresseerd deelnemen in het verkeer gaat niet zomaar uit een mens dit kost wat tijd. Daarom vraagt het wat begrip van onze kant. De goede weg is ingeslagen dat is zeker.

    BeantwoordenVerwijderen