Westelijke Velomobieltocht

Na de Verschrikkelijke OBT-2014 kon ik helaas wegens een ernstig geval van OBT-knie niet meedoen met de Noordelijke Velomobieltocht, maar het gaat inmiddels iets beter, dus heb ik vrijdag  de Westelijke Velomobieltocht gereden, door een goeddeels wit landschap.

De route, oftewel het Rondje Haarlemmermeer

Vanwege de sneeuwrichels ging ik al na 400 meter op twee wielen de bocht door, en daarna heb ik het maar iets rustiger aan gedaan. In het begin reed ik nog onder het schuimdeksel, maar na een paar kilometer ben ik "cabrio" gaan rijden. Dan heb je toch meer contact met wandelaars en fietsers; je kunt nog eens een handje opsteken ter begroeting.

Op de Geniedijk was redelijk te rijden

Bij Vijfhuizen kwam ik op de Ringdijk, en vanaf daar ben ik met de klok mee rondgereden.

Oude Tolhuisje

Vooral de noordkant van de polder was flink wit.

Prachtig weer!

Hier ben ik maar niet over het fietspad gegaan....

Op de Ringdijk waren de fietsdoorgangen duidelijk niet schoongeveegd.

Daar kom je echt vast te zitten.

Ook op andere plaatsen waar auto's er niet door mogen was de doorgang voor fietsers niet geveegd.

Bij Schiphol moest ik even de Ringdijk verlaten, anders kwam ik in het Amsterdamse Bos terecht.

Rechtsaf richting Schiphol

Overdekt fietspad

Nabij Schiphol-Oost is een stuk Ringdijk waar auto's niet mogen komen, en waar nog flink sneeuw lag. Daar zakte mijn snelheid tot zo'n 24 km/h.

Ploeteren en ploegen

Uitzicht richting Aalsmeer

De Aalsmeerbaan was in gebruik

Toen ik Rijsenhout uitreed was ik ongeveer op de helft, en ik begon visioenen te krijgen van Warme Cocolademelk en een Lekkere Koek.

Op de helft.

Maar eerst moest ik natuurlijk nog even op de foto gezet worden. Ik hoop dat het gelukt is.

Even doortrappen!

Omdat Wilco laatst zo'n prachtige selfie postte heb ik er ook maar een gemaakt.

Oppassen dat ik mijn telefoon niet laat glippen....

Na bijna 47 km was ik bij Buitenkaag, waar een tamelijk chic restaurant open was en ik een warme chocomel bestelde. De overige clientèle keek alsof ze me konden ruiken, dus ging ik maar buiten zitten. Daar kwam ik er achter dat ik mijn portemonnee niet bij me had. Sh*t! Daar ging mijn warme drankje; ik moest het afbestellen en genoegen nemen met koud water uit de Camelbak.

Ik ging weer op weg, en miste na een paar honderd meter mijn telefoon. Die bleek ik eventjes op mijn nekrol "geparkeerd" te hebben, dus ik had hem makkelijk kwijt kunnen raken. Hm, de stemming ging toch wat achteruit. Portemonnee pleite, telefoon bijna pleite, koud water....

Leuk jachtje bij Van Lent aan de Kaag

Weer terug bij Vijfhuizen. Het rondje zat er op. Nu nog naar huis.

Het laatste stuk was toch voornamelijk hard doorrijden om thuis naar mijn portemonnee te zoeken. Die zat uiteindelijk gewoon in de zak van mijn spijkerbroek...

Het mooie was natuurlijk wel dat mijn knie de rit van 70 km goed doorstaan heeft. Nu kan ik weer aan langere tochten gaan denken.

Groet,

Erwin en Tante Lies