100!

Ik weet niet wie ze meegeteld heeft, maar dit is alweer mijn 100e blogpost over de belevenissen met Tante Lies.

Wat is er in die tijd gebeurd? Tante heeft in 1329 dagen 38975 kilometers afgelegd, dat is ruim 29 kilometer per dag gemiddeld. Ze is twee keer gewond geraakt, een keer door een auto, en een keer door een brommer.

Mijn broekriem is een gaatje strakker gezet, mijn kuiten zijn een stukje dikker geworden, mijn kop een stukje dunner. Verder heeft Tante Lies drie zwarte banden, en ik maar één.

Bij de statistieken van dit blog heb ik ontdekt dat ik de meeste views krijg als ik me voor mijn raap laat rijden. Dat heb ik er niet voor over...

En hoe nu verder? Op naar de vierde ster op de Schaal van Wilco, en kort daarna virtueel de wereld rond langs de evenaar (40075 km).

En af en toe een verhaaltje op dit blog, zolang ik er plezier aan beleef en ik ook moet lachen om sommige reacties van de lezers.

Een ouwe foto, maar dan sta ik er ook eens op.

Groet

Erwin en Tante Lies

Een mooie gele kap is niet lelijk!

Toen ik mijn Strada kocht, heb ik er meteen een Sinnerkap bij gekocht, nog niet wetende dat er ook deelbare kappen bestaan. Ook handig natuurlijk, want soms regent het maar een deel van de dag.

Ik kon het, qua financiën, echter niet maken om óók nog zo'n kap aan te schaffen.

Toen ik echter van onze Nedernoorse velomobielcollega hoorde dat hij zijn Strada ging verkopen vroeg ik hem of hij dat mét of zonder deelbare kap ging doen, en gelukkig voor mij kon ik zijn kap wel overnemen. Toen Adri zijn QV kwam ophalen ben ik naar Velomobiel.nl gegaan om de kap in ontvangst te nemen en Adri en Ina weer eens te begroeten.

De kap was door Adri in Mooi Rood geschilderd, en had inmiddels een vizier dat er uit zag alsof het al heel wat had doorstaan.

Eigenlijk was ik al meteen van plan het vizier te vervangen en de kap in de kleur van Tante te schilderen, maar het duurde uiteindelijk ruim een half jaar voor ik er aan toe kwam. Maar het resultaat mag er zijn vind ik.

Ziet er strak uit, toch?

Het vizier heb ik zelf met de decoupeerzaag uit een stuk Lexan gezaagd. Ik had niet van  die mooie carbon staafjes om de zijkant van het vizier de juiste stijfheid te geven, maar in plaats daarvan heb ik plastic poster-strip met een rvs-draadeind aan de zijkant van het vizier vastgelijmd.

Met een fijne metaalzaag was dit goed te zagen.

Deze stripjes verstijven de zijkant van het vizier

De kap is met de kwast en de roller geschilderd, maar ziet er desondanks best goed uit. Het zwarte stuk van het deksel was door Adri beplakt met lusjes-klittenband tegen opspattende regen, dus dat heb ik lekker zo gelaten.

Mooi Rood is nog nét te zien.

De verschillen zijn zo goed te zien.

En nu hoop ik natuurlijk dat ik de beide kappen zo min mogelijk nodig heb...

Groet

Erwin en Tante Lies

Een lange zit

Mijn zwager, die in een vorig bericht nog aan het trainen was voor de marathon van Berlijn, heeft een nieuwe handbike gekocht, en nu deed zijn kilometerteller het niet meer. Ik werd te hulp geroepen en moest dus naar Alkmaar. En wat is nu leuker dan dat met de Strada te doen.

Het werd een heenrit door de duinen, en terug door de polders.

De helft van de rit ging door de duinen

Voor de heenweg had ik een mooie track gemaakt, voor de terugweg gebruikte ik de topografische kennis in mijn hoofd.

Met de kilometerteller is het goed gekomen, en voor wie tijd genoeg heeft heb ik ook nog een filmpje gemaakt.

Groet

Erwin en Tante Lies

Vandaag in Stoepmisbruikers

Stoepmisbruikers wordt mede mogelijk gemaakt door Brako® hondebrokken.

Vandaag in Stoepmisbruikers maar één item: Levensgevaarlijke driewieler brengt mens en dier in gevaar door keihard over de stoep te scheuren.

<denk hier nu een reclameblok van een minuut of 10 met allerlei zaken waar je geen behoeft aan hebt, behalve natuurlijk Brako® hondebrokken, en Bier>

Vandaag in Stoepmisbruikers: 

Met hoge snelheid rijdt deze maniak door de bebouwde kom van Warmond over het trottoir, overal springen geschokte voetgangers met een boog de heg in om het vege lijf te redden! Diverse schildpadden komen niet snel genoeg weg en worden vermorzeld onder de wielen van het allesverslindende monster. 

Vervolgens komt de presentator in beeld die iets vraagt aan ene Koos:
- "Koos, wat vind je daar nu van?"
- "Ik sta versteld van wat er allemaal kan met zo'n soort fiets, en die meneer kijkt ook heel goed uit of er geen voetgangers, of kleine hondjes, lopen. Alleen die schildpadjes, die waren toch een beetje de pineut. Maar er zijn toch al veel te veel schildpadden op de stoep."

<hierna komt de aftiteling, wederom met dank aan de hondebrokkenfabrikant die dit alles toch maar weer mogelijk heeft gemaakt>

Groet

Erwin en Tante Lies

Wat heb je aan een dashcam in de mist?

Wat heb je aan een dashcam op je velomobiel in de mist?

Niet veel, als je niet af en toe het lensje schoonveegt met een doekje. Je gaat gewoonweg niet hard genoeg om de druppeltjes weg te laten vloeien.

Zelf zag ik met bril op ongeveer net zoveel als de camera, dus heb ik het grootste deel van de route maar bloots-oogs gereden.

Toch maar een klein poetslapje bij de hand houden, of een micro ruitenwisser voor de dashcam uitvinden...

Groet

Erwin en Tante Lies

Weer zo'n ...... misser..

Als je ook zelf niet goed oplet....

Maar goed, Tante en ik zijn weer veilig thuisgekomen.

Groet

Erwin en Tante Lies

Tante Lies hoedt de ganzen voor 't gevaar.

Gistermiddag op weg naar huis kwam ik in Nieuw Vennep een groepje ganzen tegen die midden op een druk kruispunt héél kalmpjes aan het wandelen waren. Veels te gevaarlijk natuurlijk.

Gelukkig zijn ganzen een beetje bang voor Tante, dus kon ik ze mooi het gras in hoeden. Beetje strategisch achter ze heen en weer bewegen, beetje toeteren, beetje roepen...

Groet

Erwin en Tante Lies

Tante Lies heeft twéé streepjes voor.

In een grijs verleden kreeg Tante Lies al eens een streepje voor, en nu heeft ze er nog twee bij gekregen. Ik werd daartoe bij de Oliebollentocht geïnspireerd door de fiets van Birger, die op de voorvelgen een rode bies had.

Ik bestelde via een webwinkel reflecterende tape in de kleur Mooi Geel, en vergat dat je er dan ook een apparaatje bij moet bestellen om de tape netjes evenwijdig aan de velgrand te positioneren. Als je dat zomaar met de hand probeert te doen krijg je dat nooit netjes voor elkaar, en dan krijg je een zwabberend lijntje op de velg. Dat is uiteraard onacceptabel voor een Dame.

Één wiel was al klaar

Ik had geen zin om zo'n applicator alsnog te bestellen, dus heb ik er maar eentje zelf gemaakt van een houten parketwig. En daarna heb ik de voorwielen om beurten op de werkbank van een reflectiestrip voorzien.

Het uiteinde haak je achter de velg

De tape moet door het gleufje

Zo werkt het apparaatje, op deze foto even op een Brompton-velg

Toen de wielen weer gemonteerd waren heb ik wat foto's met en zonder flits gemaakt, en daarop is goed te zien dat dit wel een zinvolle bijdrage aan de zichtbaarheid van opzij oplevert.

Zonder flits

Met flits

Zonder flits

Flitsend!

En als ze nou nog zeggen dat ze me niet van opzij hebben gezien in het donker zijn ze blind!

Groet

Erwin en Tante Lies