Vandaag heb ik eens geen verhaal over mijn belevenissen met Tante Lies, maar iets heel anders.
Mijn zwager Peter heeft vroeger de marathon van Berlijn gerend, maar hij is sedertdien in een rolstoel terechtgekomen.
Een jaartje terug is hij in aanraking gekomen met de handbike-ligfiets, een lage driewiel-ligfiets met twee wielen achter, en een aangedreven voorwiel. En hij wil nu dus graag nogmaals aan de marathon in Berlijn meedoen, met de handbike, en daar moet hard voor getraind worden.
Ik had een mooie route voor hem uitgezet, met marathon-lengte, en wat hoogteverschillen. Zelf ging ik mee, op de open ligger, voor de gezelligheid, en ook een beetje om de weg te wijzen en als haas te fungeren. Ik had in mijn achterhoofd nog het plan om onderweg wat foto's te schieten voor op dit blog.
|
Klaar voor vertrek. |
Van dat laatste is het niet gekomen, want pauze nemen was niet nodig, en ik moest op de Grasshopper best doortrappen om hem voor te blijven.
|
Onze route, 47 km in totaal. |
Tot onze grote genoegdoening lukte het dan ook de marathonafstand binnen
de twee uur te overbruggen. Dat biedt perspectieven voor Berlijn!
Groet, deze keer van
Erwin en zwager Peter