Tante Lies en De Dakdrager

In mijn blogpost van afgelopen maandag heb ik geschreven over de dakdrager die ik heb gemaakt, en over de extra €30 die er dankzij het CJIB nog bovenop kwam :-( .

Nu een paar foto's van de constructie en de gebruikte materialen. Eerst de eigenlijke dakdrager:
twee aluminium goten van 40x60x40x4mm en 1½ meter lang. Ze zijn precies breed genoeg voor de banden van de Strada.

Onder de bolkoppen zit een plaatje aluminium om de kracht op de goot te verdelen. De bout zal zo niet snel door het gat heen worden getrokken. Links zie je de stop-bout die voorkomt dat de Strada naar voren uit de goot kan rollen. Dit is dus de voorste bevestiging van een van de goten.

 Ik heb overal bolkopbouten gebruikt, en de gaten zo geboord dat de schroefdraad er net doorheen past. Het vierkante stuk net onder de bolkop kun je dan met een klap met de hamer precies in het gat klemslaan, zodat de bout niet meer draait.

De uiteinden van de bolkopbouten zijn vastgezet met m6 moeren.

 Met een kort stukje U-profiel wordt de goot op de dakdrager geklemd.

Hier heb ik een 10 mm ringsleuteltje voor nodig, het enige gereedschap

 In  totaal heb ik vier van deze klemmen, twee per goot, een voor en een achter.

Aan het achtereinde van beide goten zit een helft van een scharnier vast met kleine bolkopbouten. De andere helft van het scharnier zit aan het uiteinde van de oprijgoot. Als de dakdrager eenmaal op de auto vastzit kan ik de oprijgoot met een losse pen aan de drager vastmaken.

Twee helften van het scharnier, met een pen erin, en een losse pen. Rechts zie je de achterste bevestiging van de goot.

 De oprijgoten bestaan elk ook weer uit twee delen van 1½ meter, aan elkaar te zetten met een pen door twee halve scharnieren, net zoals de verbinding met de dakdrager. Zag er keurig strak en recht uit!

Dit gebeurde er echter toen de Strada over de goten omhoog was gereden: de oprijgoten bogen enorm door. Ik was bang dat het een volgende keer helemaal fout zou gaan en de oprijgoot zou bezwijken.

Je ziet de knik in de oprijgoot. Da's nou jammer...

De bevestiging van de scharnieren aan de U-profielen was helemaal in orde, maar waar ik niet op gerekend had gebeurde: één van de helften van het scharnier boog open en er kwam te veel ruimte in het "gewricht". Sterkere scharnieren monteren zou kunnen helpen, maar dan moet ik ook nieuwe U-profielen kopen.

Uiteindelijk heb ik besloten de oprijgoten te "spalken" met extra vierkante profielen van elk 1 meter lang, die ik aan de zijkanten van de goten vastmaak met bolkopbouten en vleugelmoeren. Vier m5 boutjes per "spalk".

De "gespalkte" oprijgoot. Montage kan zonder gereedschap.

Vergelijk maar eens met de andere foto! De man met de hamer heeft de foto's gemaakt.

Na de vorige keer heeft Tante Lies niet meer op de auto gestaan, want uiteindelijk rij ik liever in dan onder mijn Strada.

Groet

Erwin en Tante Lies

P.S. de Magische Tekens en cijfers die je op de foto's kunt zien zijn omdat alles bij dit handgemaakte produkt maar op één manier in elkaar past, en ik anders niet meer weet wat waar hoort.

Tante Lies kan het dak op! (mét update)

Voor het geval Tante Lies een keer mee moet met de auto heb ik een dakdrager gemaakt waar ik Tante Lies in mijn eentje mee op het dak kan zetten. Dat laatste is voor mij essentieel, want dan kan ik me in mijn uppie redden. De constructie moest klein op te bergen zijn (in de schuur van de Strada en de Grasshopper, en ook in de auto) en te maken met eenvoudige gereedschappen (ijzerzaag, boormachine).

Even niet vergeten dat ik meer dan 2½ meter hoog ben!

Op de dakdragers zijn twee 6 cm brede aluminium U-profielen van 1½ meter vastgeklemd waar de voorwielen precies in passen. Voor de Strada zijn de profielen 80 cm uit elkaar gezet.

Proefpassen; de antenne moet wel van de auto af.

De voorwielen staan met spanbanden vast in de gootjes, ook om de dakdragers van de auto heen. Het achterwiel zit direct vast aan de achterste dakdrager van de auto.Vooraan in de goten zit een stop waardoor de fiets bij het oprijden niet naar voren er weer af kan rollen (géén Te Land, Ter Zee en In De Lucht taferelen!).

Om de Strada op het dak te krijgen heb ik twee oprij-goten gemaakt van hetzelfde U-profiel. Aan de oprijgoten en de profielen op het dak zit elk een half scharnier vast. Ik maak de twee helften van het scharnier aan elkaar vast met een  losse stalen pen.

Met één gootje op zijn plek

De oprijgoten zijn drie meter lang, maar bestaan elk uit twee stukken van anderhalve meter die aan elkaar bevestigd zijn (dat kan zonder gereedschap). Daardoor kunnen de goten makkelijk mee in de auto.

Om de Strada op de auto te krijgen zet ik de fiets, op de rem, achter de oprijgoten. Je kunt dan niet zomaar omhoog rijden omdat de hoek te steil is en de neus van de fiets vastloopt tegen de oprijgoot.
Als ik voor de VM ga staan, en met mijn handen de randen van de voetengaten vastpak en de voorkant van de fiets optil kan ik de wielen een stukje omhoog in de goten zetten, zo hoog dat de neus niet tegen de goten aanloopt. Daarna haal ik de fiets van de rem en til ik de achterkant van de fiets aan de tilbeugel omhoog, en ik duw de Strada zo omhoog het dak op.

Daar heb ik geen foto van, want toen had ik mijn handen vol....

Update 26.11:
De zes aluminium U-profielen van 40x60x40x4 mm (hoogte x breedte x hoogte x dikte) van 1½ meter heb ik gekocht bij Aluminiumshop in Naaldwijk. Ze kostten €16,87 per stuk, en ik had ze allemaal kunnen laten bezorgen voor €12,50. Dat heb ik niet gedaan, ik ben ze met de auto gaan ophalen, en dit vond ik gisteren op de mat:

Jammer van mijn zuurverdiende centen...

Wordt de dakdrager nóg duurder...

Groet

Erwin en Tante Lies

En zo gaat het verhaal verder.